Luty to miesiąc w którym życie straciło wiele postaci epoki Tudorów. Dzisiejszy artykuł poświęcony jest właśnie tym postaciom.

Maria Stuart

8. 02. 1587 r. życie w wyniku egzekucji straciła Maria Stuart, Królowa Szkotów.Maria była zamieszana w spisek mający na celu odsunięcie Elżbiety Tudor od władzy. Pomimo iż spisek został okdryty a Maria umieszczona w areszcie domowym, Elżbieta odkładała decyzję o egzekucji. Marię i Elżbietę łączyły więzy krwi – Maria była wnuczką Małgorzaty Tudor, siostry Henryka VIII.

Egzekucja odbyła się w Wielkiej Sali na zamku Fortheringhay. Sala była wypełniona po brzegi, ponieważ aż trzysta osób zebrało się by na własne oczy ujrzeć śmierć Królowej Szkotów. Królowa szła na śmierć dumnie i odważnie – może aż zbyt dumnie, gdyż po zdjęciu czarnego płaszcza okazało się, że Maria ubrana jest w szkarłat symbolizujący jej męczeńską śmierć. Maria chciała prawdopodobnie aby jej śmierć postrzegana była jako śmierć męczeńska – szkocka królowa była bowiem katoliczką. Czy zasłużyła na miano męczennicy?

Kat uderzył dwukrotnie zanim głowa Królowej Szkotów oddzieliła się od reszty ciała. Wedle zwyczaju, kat podniósł głowę za włosy aby pokazać ją zebranym, jednak okazało się że Maria miała na sobie perukę, a jej głowa poturlała się po szafocie ukazując krótkie włosy zmarłej.

11.02. 1503 r. zmarła królowa Elżbieta York, żona Henryka VII Tudora, matka Henryka VIII. W tym samym dniu 37 lat

Popiersie Elżbiety York

wcześniej Elżbieta się urodziła. W jakich okolicznościach królowa zmarła? Kilka dni wcześniej, 2 lutego, urodziła córkę której nadano imię Katarzyna. Niestety dziecko zmarło, a kilka dni później także królowa zmarła, w wyniku gorączki poporodowej. Elżbieta otrzymała pogrzeb godny królowej, jej śmierć była ciosem zarówno dla Henryka VII który łudził się iż będzie miał więcej dzieci, oraz dla ludności angielskiej. Elżbieta była niesamowicie popularna w Anglii, po śmierci okrzyknięto ją mianem ‘najbardziej umiłowanej księżniczki’. Jako córka Edwarda IV, Elżbieta była przez wielu uważana za prawowitą następczynię tronu – miała większe prawo do korony niż sam Henryk VII! Wielu Aglików to własnie ją uważało za królową, a Henryka VII za ‘króla małżonka’. Henryk który dorastał w atmosferze zdrad i spisków, darzył swą małżonkę pewną dozą nieufności i koronował ją dwa lata po własnej koronacji.

12.02. 1554 r. odbyła się egzekucji Jane Grey, tak zwanej ‘dziewięciodniowej królowej’. Jane była wnuczką siostry Henryka VIII, Marii Tudor. Po smierci Henryka VIII tron po nim objął jego syn z trzeciego małżeństwa, Edward VI.

W 1544 r. król Henryk VIII zmienił Akt Sukcesyjny i przywrócił prawo do dziedziczenia korony swoim córkom ; Marii z małżeństwa z Katarzyną Aragońską i Elżbiecie z małzeństwa z Anną Boleyn. Córki mogły jednak objąć tron dopiero w efekcie śmierci ich brata, Edwarda. Henryk VIII zapewne nie spodziewał się że jego jedyny prawowity syn umrze jako nastolatek. W 1553 r. młody Edward VI umierał i prawdopodobnie w wyniku podszeptów ze stronu Johna Dudley’a Księcia Northumberland. Edward zmienił Aktu Sukcesji swojego ojca z 1544 r., przekreślając szanse swoich sióstr. Na początku umierający Edward wyznaczył męskich potomków Jane Grey jako potencjalnych następców, jednak dziewczyna była jeszcze młoda i jej ewentualna ciąża była odległą perspektywą. Dlatego młody król kolejny raz wprowadził zmianę i przekazał prawo do tronu samej Jane Grey.

Egzekucja Jane Grey

6 lipca 1553 r. Edward VI zmarł, a 9 lipca Jane została uznana królową. Udała się do Tower of London, gdzie tradycyjnie wszyscy królowie i królowe pozostawali przed koronacją. Niestety, Jane nigdy już nie opuściła murów twierdzy.

Maria Tudor miała wielu zwolenników jako córka legendarnego Henryka VIII i uwielbianej Katarzyny Aragońskiej. Pomimo iż Akt Sukcesyjny Edwarda VI miał podstawy prawne i został zatwierdzony przez parlament i radę, politycy przeszli na stronę Marii Tudor która została ogłoszona królową 19 lipca.
Jane Grey i jej mąż zostali uwięzieni, odbył się także ich proces. Według niektórych źródeł, Jane mogła zostać oszczędzona , ale rebelia Wyatt’a (syna poety Tomasza Wyatt’a) która wybuchła w 1554 r. przpieczętowała los Jane.

Egzekucja odbyła się rankiem 12 lutego 1554 r. Jane Grey zwróciła się do przybyłych w krótkiej mowie, po czym wyrecytowała Psalm 51. Po zawiązaniu oczu opaską, Jane uklękła i po omacku zaczęła szukac katowskiego pieńka na którym miała złożyć głowę. Nie mogąc go znaleźć, popadła w panikę, jednak jeden z obecnych udzielił jej pomocy i Jane zdołała położyć głowę, którą kat odciął jednym szybkim cięciem. Jej ciało zostało pochowane w kaplicy św. Piotra w Okowach na terenie Tower.

13 lutego 1542 r. głowę straciła także piąta żona Henryka VIII, nastoletnia Katarzyna Howard, oraz Jane Boleyn, jej dama dworu. Artykuł o upadku Katarzyny Howard znajdziecie tu, o Jane Boleyn pisałam tu.