Prawie dwudziestoletnie małżeństwo z Katarzyną Aragońską dało Henrykowi VIII jedynie  córkę, która przeżyła wiek niemowlęcy – Marię Tudor, przyszłą Królową Anglii. Jednak Henryk nie brał pod uwagę Marii jako swojej następczyni, i gorączkowo pragnął mieć syna, który byłby królem. Kiedy w 1526 roku Henryk VIII zwrócił uwagę na młodą Annę Boleyn, wszystko się zmieniło. Odrzucenie pozycji królewskiej kochanki przez Annę sprawiło, że Król poważnie zaczął zastanawiać się nad sensem swojego małżeństwa z Katarzyną Aragońską. Dodatkowo młoda i żywiołowa Anna była niemalże pewna, iż może dać Henrykowi zdrowego chłopca, przyszłego króla, którego Henryk tak bardzo pragnął.

Według niektórych źródeł, Henryk VIII poślubił Annę Boleyn 14 listopada 1533 r. Druga powszechnie przyjęta data to 25 stycznia 1533 r., a powodem przyśpieszenia ślubu był fakt, iż Anna spodziewała się dziecka.

Henryk VIII niecierpliwie oczekiwał narodzin syna, i w związku z tym przygotował bankiety i turnieje. Dziecko przyszło na świat 7 września 1533 r., nie był to jednak chłopiec, a dziewczynka – Elżbieta Tudor, późniejsza Królowa Anglii. Henryk był niezmiernie rozczarowany, jednak nie wpłynęło to na jego uczucie do Anny Boleyn, gdyż Król wiedział, że młoda Anna jeszcze urodzi mu dzieci.

Kolejna odnotowana ciąża Anny Boleyn miała miejsce w 1534 roku. W czerwcu Henryk VIII musiał odwołać zaplanowane spotkanie z Królem Francji, ponieważ Królowa była w tak zaawansowanej ciąży iz nie mogła podróżować. Według kilku źródeł, dziecko miało się narodzić w sierpniu, a więc musiało zostać poczęte w listopadzie, dwa miesiące po narodzinach księżniczki Elżbiety. Według profesora Ivesa, Anna Boleyn poroniła latem 1534 r., ponieważ nie wycofała się z dworskiego życia, i nie zajęła komnat w oczekiwaniu na narodziny kolejnego dziecka, co było wtedy zwyczajem. Informacji nie podano do publicznej wiadomości (samego faktu iż Królowa była w stanie błogosławionym również nie podano), a cesarski ambasador Chapuys pod koniec września odnotował iż  ‘konkubina nie była już brzemienna’ oraz że ‘Król zaczął wątpić czy jego żona była w ciąży, oraz rozpoczął romans z ładną damą obecną na dworze’ . Jak zakończyła się ta ciąża? Nie wiadomo, czy Królowa przedwcześnie urodziła dziecko które zmarło, czy też poroniła, lub czy była to ciąża rzekoma (według Ivesa było to poronienie). Ciąża rzekoma to stan kiedy w ciele kobiety dochodzi do zmian  wskazujących na zapłodnienie (pomimo faktu iż ciąża nie istnieje) – powiększenie obwodu brzucha oraz piersi, zatrzymania miesiączki, powiększenia macicy. Ciąża rzekoma powstaje na skutek  silnego pragnienia posiadania dziecka, lub strachu przed zajściem w ciążę. Jak wskazuje Sir John Dewhurst – Anna Boleyn usilnie pragnęła urodzić syna, ponieważ od tego zależało jej życie. A zatem może faktycznie doszło do zjawiska ciąży rzekomej? Autor najlepszej i najbardziej szczegółowej biografii Anny Boleyn – Eric Ives – podkreśla jednak iż Anna nie miala powodu do stresu gdyż urodziła zdrową córkę kilka miesięcy wcześniej. Ponadto, Król Henryk VIII był przekonany że Anna spodziewa się kolejnego dziecka (prawdopodobnie po konsultacji z lekarzami) , dlatego  rozkazał przygotować komnaty dla przyszłego księcia, oraz pięknie zdobioną kołyskę.

Według niektórych źródeł, Anna Boleyn była w ciąży również w 1535 roku – potwierdza to list Williama Kingstona do Lorda Lisle z czerwca 1535 r. w którym pisze on iż ‘Królowa ma tak ładny brzuch jakiego jeszcze nigdy nie widziałem’. Jest to jedyne potwierdzenie iż Anna mogła być w ciąży w 1535 r. – fakt iż nie narodziło się dziecko może świadczyć o poronieniu. Eric Ives nie wspomina nic o domniemanej ciąży i poronieniu w tym roku. Niektore źródła podają iż nastąpił błąd w odczytaniu daty listu – nie był tok 1535 lecz 1534, ponieważ w liście jest wspomniany Sir Christopher Garneys wraz z żoną. Sir Garneys smarł w 1534 r.  i został zastąpiony przez Sir Tomasza Palmera który nie miał żony. A więc list nie mógł być napisany w 1535 r. – został napisany w 1534 r. i odnosił się do poprzedniej ciąży Anny Boleyn (która zakończyła się latem).

Anna Boleyn na pewno była w ciąży pod koniec 1535 roku, ponieważ odnotowano poronienie 27 stycznia 1536 r. Styczeń 1536 r. obfitował w wiele wydarzeń, które wróżyły pomyślną przyszłość – 7 stycznia zmarła Katarzyna Aragońska, a więc Anna Boleyn była jedyną Królową Anglii, spodziewającą się drugiego następcy tronu. Henryk VIII wiedział, że jego złe stosunki z Cesarzem Karolem V mogą teraz ulec poprawie – Katarzyna Aragonska nie byla już problemem. następnego dnia, 8 stycznia, Henryk VIII i Anna Boleyn pojawili się na dworze w żółtych strojach – były one symbolem radości w Anglii (chociaż w Hiszpanii były symbolem żałoby). Ogólnie to wydarzenie wywołało niesmak. 24 stycznia 1536 r. Henryk VIII uległ wypadkowi podczas turnieju, przez dwie godziny był nieprzytomny. To właśnie ten wypadek był jedną z przyzczyn poronienia jakiego doznała Anna Boleyn 29 stycznia 1536 r., dokładnie w dniu pogrzebu Katarzyny Aragońskiej. Cesarski Ambasador Eustachy Chaupuys odnotował,że ‘był to chłopiec,około 3 i pół miesięczny’. Wriothsley natomiast odnotował iż ‘Anna mówiła,że jest około 15 tygodnia ciąży’. Płeć dziecka natomiast można poznać nie wcześniej niż około 17 tygodnia, wg. informacji profesora Ives’a. W czasach panowania Elżbiety I, mówiło się,że Anna w styczniu 1536 poroniła ‘bezkształtną masę ciała’ nic nie wspominając o płci dziecka.

Kilka miesięcy po poronieniu, Anna Boleyn została ścięta za zdradę stanu, cudzołóstwo i kazirodztwo. Zarzuty przeciwko królowej zostały sfałszowane, było wiele niedomówień i wątpliwości. Pomimo tego, iż Anna Boleyn nie była popularna wśród ludu, jej egzekcuja wywołała szok i niezawodolenie zwłaszcza, że zaledwie 11 dni po jej śmierci Henryk VIII poślubił Jane Seymour. Czy fakt, że Anna Boleyn nie dała Henrykowi VIII obiecanego syna wpłynął na jej upadek? Możliwe, jednak według informacji profseor Erica Ivesa w jego biografii Anny Boleyn : ‘The Life and Death of Anne Boleyn’ :

‘ Poronienie z 29 stycznia nie było ani ostatnią szansą Anny, ani punktem w którym Jane Seymour zastępuje Annę w oczach Henryka. Jednakże poronienie to znów postawiło Annę w delikatnej pozycji.’

Tak czy inaczej kolejne wydarzenia 1536 roku doprowadziły do uwięznienia i ostatecznej egzekucji Anny Boleyn. Już w październiku 1537 r. na świat przyszedł długo oczekiwany męski potomek Henryka VIII – Edward. Jednak Jane Seymour zmarła dwanaście dni po porodzie co doprowadziło Króla do depresji. To nie Edward jednak został najbardziej zapamiętnamym i wybitnym monarchą Anglii, a Elżbieta, córka Anny Boleyn. Jej panowanie zostało określone jako ‘Złoty Wiek’ a sama Elżbieta przeszła do historii jako wybitna, sprawiedliwa i prawa władczyni.

Źródła :

1. ‘The Alleged Miscarriages of Catherine of Aragon and Anne Boleyn’ – Sir John Dewhurst

2. Life and Death of Anne Boleyn : The Most Happy – Eric Ives

3. ’6 wives of Henry VIII’ – Antonia Fraser

4. Artykuł na wikipedii o ciąży rzekomej – http://pl.wikipedia.org/wiki/Ci%C4%85%C5%BCa_rzekoma