Archive for » June, 2011 «
W tym dniu w historii, 28 czerwca 1491 r. na świat przyszedł jeden z najpopularniejszych i najbardziej znanych władców – Henryk VIII.
Henryk VIII jako dziecko
Henryk Tudor był trzecim dzieckiem królewskiej pary – Henryka VII Tudora i Elżbiety York, oraz ich drugim synem. Henryk był drugi w linii sukcesyjnej więc został przeznaczony do stanu duchownego. Nieoczekiwana śmierć starszego brata, Artura Tudora, wyniosła 10-letniego wówczas Henryka na pozycję następcy tronu.
Po śmierci Króla Henryka VI, zaledwie 17-letni Henryk wstąpił na tron jako Henryk VIII. 11 czerwca 1509 r. poślubił wdowę po swoim bracie, hiszpańską księżniczkę Katarzynę Aragońską, a 24 czerwca tego samego roku oboje zostali koronowani jako Król i Królowa Anglii.
Cała Anglia z ufnością patrzyła na młodego monarchę, którego rządy zapowiadały się obiecująco. Henryk otrzymał wyśmienite wykształcenie ; biegle władał językiem francuskim, hiszpańskim oraz łaciną, uwielbiał muzykę i poezję, uczył się także matematyki, fizyki i astronomii. Poza tym, Henryk VIII był przystojnym, czarującym i wysportowanym młodzieńcem, uwielbiał sport, polowania, tańce, komponował muzykę i pisał wiersze. Był uosobieniem idealnego człowieka renesansu, co sławili jego poddani, radując się że mają takiego Króla.
Jednak już jako młodzieniec Henryk VIII ujawnił swą ciemną stronę ; zaledwie dwa dni po wstąpieniu na tron aresztował dwóch ministrów swego ojca, którzy zostali ścięci w 1510 roku. Jako syn Henryka VI Tudora, który wstąpił na tron po długotrwałej Wojnie Dwóch Róż, Henryk VIII pragnął zapewnić ciągłość Dynastii Tudorów, dlatego tak bardzo pragnął mieć syna. To dlatego Henryk VIII żenił się aż sześć razy, majac nadzieję na męskiego potomka, oraz zrywajac z Kościołem rzymskokatolickim.
Śmiało można stwierdzić, że sześć żon Henryka VIII i zerwanie z Rzymem przyniosło mu międzynarodową sławę która trwa do dzisiaj. Pomimo iż Król pragnął męskiego potomka, doczekał się jednego syna – późniejszego Edwarda VI, którego urodziła mu w 1537 r. trzecia żona Joanna Seymour, umierając kilka dni po porodzie. Z Katarzyną Aragońską Henryk miał sześcioro dzieci, z których tylko Maria, późniejsza Królowa zwana ‘Krwawą’ przeżyła okres niemowlęctwa. To jednak nie długo wyczekiwany syn, ani nie córka hiszpańskiej księżniczki okazali się dobrymi władcami. Urodzona w 1533 r. przez Annę Boleyn Elżbieta, objęła tron w wieku 25 lat, stając się jedną z najdłużej władających i najlepszych monarchów w historii Anglii.
6 żon Henryka VIII
Poza sześcioma małżeństwami, Król Henryk miał kilka kochanek z którymi doczekał się potomstwa. Bessie Blout urodziła w 1519 r. syna którego Henryk VIII uznał za swojego, nadał mu zacnenazwisko ‘Fitzroy’ (‘królewski syn’) oraz tytuł Księcia Richmondu. Niestety, chłopak zmarł w czerwcu 1536 r. Kolejną kochanką była siostra Anny, Maria Boleyn. W czasie związku z Henrykiem VIII, Maria była mężatką i urodziła dwoje dzieci – Katarzynę i Henryka Carey – możliwe że były to dzieci Króla, jednak ten nigdy ich oficjalnie nie uznał za swoje.
Znana jest ‘Wielka Sprawa Henryka VIII’ czyli ciągnący się prawie 7 lat rozwód z Katarzyną Aragońską, który doprowadził ostatecznie do zerwania z Rzymem i obwołania się przez Henryka Głową Kościoła Anglikańskiego. W ten sposób w Anglii nastąpiła reformacja, za którą w dużej mierze obwiniano nie samego Króla, co kobietę dla której się rozwiódł – Annę Boleyn. Młoda, żywiołowa i dobrze wykształcona Anna szybko zwróciła na siebie uwagę Henryka VIII, jednak nie chciała zostać jego kochanką. Henryk postanowił rozwieść się z pierwszą żoną i poślubić Annę. W 1533 r. pobrali się w sekretnej ceremonii, a kilka miesięcy później urodziła się im córka Elżbieta. Niestety, Anna Boleyn nie urodziła upragnionego syna, i między innymi dlatego została ścięta 19 maja 1536 r. na podstawie fałszywych zarzutów o czary, cudzołóstwo i kazirodztwo.
Ukojenie po dwóch nieudanych małżeństwach Henryk VIII znalazł w osobie trzeciej żony, Joanny Seymour. To Joanna urodziła długo wyczekiwanego męskiego potomka, płacąc za to własnym życiem. Jako że Edward był dzieckiem słabego zdrowia, Henryk VIII zapragnął ożenić się po raz kolejny. Wybór padł na niemiecką księżniczkę, Annę Kliwijską. To małżeństwo zakończyło się po zaledwie 6 miesiącach, jednak uległość Anny zapewniła jej tytuł ‘Królewskiej Siostry’ oraz liczne ziemie i bogactwa. Piąte małżeństwo Króla przez wielu historyków jest określane jako ‘kryzys wieku średniego’ gdyż Henryk VIII wziął za żonę siedemnastoletnią kuzynkę Anny Boleyn, Katarzynę Howard. Niestety, Katarzynę spotkał ten sam los co Annę, z tym że Katarzyna popełniła cudzołóstwo. Ostatnia żona Henryka VIII, Katarzna Parr, przeżyła monarchę i po jego śmierci została tytułowana jako Królowa Wdowa, chociaż zmarła zaledwie rok po Henryku, w wyniku gorączki poporodowej.
Henryk VIII w 1536 r., Hans Holbein
Pod koniec swego życia, Henryk VIII był otyły, cierpiał na róźnorodne choroby, oraz był psychicznie niestabilny . Z młodego czarującegoiwysportowanego młodzieńca zmienił się w otyłego, chorego starca widzącego wszędzie swych wrogów. W ciągu swych 37-letnich rządów Król Henryk doprowadził do egzekucji mnóstwa ludzi, w tym dwóch żon, kardynała, oraz sześciu bliskich przyjaciół. Spekuluje się że za jego rządów zostało uśmierconych około 72 000 ludzi, chociaż nie jest to liczba większa niż w przypadku innych monarchów. Henryk VIII używał egzekucji jako środka władzy, wprowadzając terror wśród swych poddanych. Nikt nie mógł czuć się bezpieczny – nawet żony Henryka. Król był człowiekiem podatnym na manipulację, łatwo ulegał wpływom i to często doprowadzało do egzekucji ludzi których darzył szacunkiem. Król wielokrotnie ubolewał na przykład nad ścięciem swego doradcy, Tomasza Cromwell’a, który zawsze wiernie mu służył.
Henryk VIII zmarł 28 stycznia 1547 r. w Pałacu Whitehall, w wieku 55 lat. Pochowano go 16 lutego na Zamku w Windsorze, u boku jego trzeciej i ulubionej zony, Joanny Seymour. Następnym Królem został syn Henryka, Edward VI, który jednak nigdy nie rządził samodzielnie. Chłopak zmarł w wieku 15 lat, co doprowadziło do objęcia tronu przez Marię Tudor (po rozprawieniu się z ‘dziewięciodniową królową’ Jane Grey). Maria była pierwszą kobietą na tronie, jednak szybko zyskała przydomek ‘Krwawej’ w wyniku prześladowań protestantów. Po pięciu latach, Maria Tudor zmarla nie pozostawiając po sobie potomka. Tron objęła Elżbieta Tudor, wprowadzając w Anglii ‘Złoty Wiek’ , zapisując się w pamięci Anglików jako ‘dobra Królowa Bess’ . Elżbieta nigdy nie wyszła za mąż i była nazywana ‘Królową Dziewicą’. Zmarła bezpotomnie w 1603 r. , przekazując koronę Jakubowi Stuartowi.
Miejsce pochówku Anny Boleyn
Anna Boleyn została ścięta 19 maja 1536 r. na podstawie fałszywych oskarżeń o cudzłóstwo, kazirodztwo, czary oraz zdradę stanu. Specjalnie sprowadzony kat z Calais zakończył życie byłej królowej (przed smiercią bowiem straciła tytuł) jednym płynnym uderzeniem miecza.
Towarzyszące Annie podczas egzekucji dwórki zajęły się jej ciałem : jedna wzięła głowę owiniętą w białe płótno, pozostałe trzy ciało owinięte w prześcieradło. Tak przygotowane ciało Anny Boleyn damy zaniosły do pobliskiej kaplicy Św. Piotra w Okowach znajdującej się na terenie Tower of London. Tam, według zwyczaju, zdjęto ubranie królowej i ułożono ciało w skrzyni na strzały (Henryk VIII nawet nie zadbał o godne miejsce pochówku swojej drugiej żony). Anna Boleyn została pochowana bez honorów, w bezimiennym grobie w kaplicy Św. Piotra.
1876
Dokładnie 340 lat po egzekucji Anny Boleyn, Królowa Wiktoria wydała pozwolenie na prace na terenie kaplicy Św. Piotra z zastrzeżeniem że wszystkie znalezione szczątki mają być traktowane z szacunkiem. Przypomnę, że w kaplicy św. Piotra zostało pochowanych mnóstwo ludzi, m.in. Jan Fisher, Tomasz More, Anna Boleyn, Jerzy Boleyn, Katarzyna Howard, Jane Boleyn, Jane Grey czy Hrabina Salisbury. Ogólnie na terenie kaplicy zostało pochowanych około tysiąca osób.
Podczas prac odnleziono ciało kobiety, przypuszczano wtedy że jest to Anna Boleyn. Szczątki zbadał doktor Mouat, który skrupulatnie zanotował wszystkie szczegóły.
Dr Mouat opisał szczątki jako te należące do kobiety która :
- miała od 25 do 30 lat
- była szczupła a jej ciało było idealnie proporcjonalne
- czoło i szczęka były niewielkie
- miała około 152-160 cm wzrostu
Szkic Hansa Holbeina przedstawiający Annę Boleyn
Dr Mouat opisał, że wszystkie kości należały do tej samej osoby, a znaleziono je w miejscu w którym pochowano Annę Boleyn. Co prawda brat Anny, Jerzy, został pochowany obok niej, ale ciała wtedy nie znaleziono – różne są przyczyny – osunięcie gruntu, lub byc może Jerzy leżał tam gdzie akurat nie przeprowadzano prac remontowych. Według opisu doktora, kobieta miała owalną twarz, duże oczy, oraz kwadratowy pełny podbródek. Kobieta była szczupła i niewysoka, miała około 152-160 cm wzrostu. Palce na dłoniach były delikatne i długie, stopy były również długie i wąskie.
Alison Weir w swojej książce ‘The Lady in the Tower’ pisze, że odnalezione szczątki nie mogły należeć do Anny Boleyn głównie ze względu na kwadratowy, pełny podbródek który nie odpowiada opisom Anny Boleyn, oraz oczywiście datę narodzin Anny, którą Weir datuje na 1501 rok. Jeżeli Anna urodziła się w 1501 to w chwili śmierci miała 35 lat, jednak podawana jest druga data 1507 rok, i według niej Anna Boleyn miała 28 lat gdy umarła. Dzisiaj historycy są podzieleni co do daty narodzin drugiej żony Henryka VIII, ale dla tych którzy są przekonani o roku 1507, znaleziony szkielet jak najbardziej mógł należeć do Anny. Weir jest przekonana że szczątki należały do bratowej Anny, Lady Jane Boleyn, która urodziła się około 1505 roku, a więc w chwili śmierci w 1542 r. miała 37 lat.
Czy istnieje szansa, że szczątki które przypuszczalnie należały do Anny Boleyn, w rzeczywistości należały do innej kobiety? Oczywiście jest to możliwe ponieważ musimy wziąć pod uwagę że pochowano tam m.in. Jane Boleyn, Katarzynę Howard, Joannę Grey, Hrabinę Salidbury i kilka innych kobiet. Możliwe że szkielet należał do którejś z wymienionych osób, ale możliwe także że nalezał do Anny Boleyn.
Dzisiaj publikuję post związany z pewnymi nieprzyjemnymi zajściami. Otóż jak wszyscy dobrze wiecie, założyłam tę stronę aby dzielić się z Wami informacjami o Annie Boleyn i epoce w której żyła. Wszystkie artykuły jakie tu czytacie, są efektem mojego wysiłku i czasu poświęconego na ich napisanie. Oczywiście daje mi to wielką przyjemność, bo uwielbiam pisać, zwłaszcza o ludziach i rzeczach które mnie interesują. Zauważyłam jednak, że na kilkunastu stronach internetowych pojawiły się moje artykuły, bez mojej zgody. Artykuły zostały w całości skopiowane z tej strony, a co najgorsze, wcale nie zostało wspomniane że autorką artykułów jestem ja, a nie osoby które fałszywie podpisują się pod moją pracą. W ten sposób osoby kopiujące moje artykuły podpisują się pod ich treścią i kradną moje mienie intelektualne.
Nie mówię tu o tych z Was, którzy wysyłali do mnie maile z pytaniem czy mogą wykorzystać materiały ze strony np. w szkole czy na uczelni, bo wiem że uczciwe pytaliście i ja zgody udzieliłam. Chodzi tu przede wszystkim o te osoby które bezczelnie kopiują i wklejają artykuły na własne strony, podając siebie jako autora, bez mojej zgody i bez podania źródła czyli tej strony.
Niniejszym pragnę poinformować iż takie działanie jest kradzieżą mienia intelektualnego i podlega karze. Apeluję do tych z Was którzy kopiują moje artykuły na swoje strony, o usunięcie materiałów. W przeciwnym razie podejmę stosowne kroki.
Dziękuję za uwagę i pozdrawiam moich Czytelników 
Sylwia
Polish
English
