1 maja 1536

Pałac w Greenwich

1 maja 1536 roku jak zwykle co roku odbywały się uczty i pojedynki pierwszomajowe. W tym roku odbywaly się w pałacu Greenwich. Król nie brał udziału w potyczkach ze względu na wypadek z 24 stycznia, który uszkodził jego nogę. Niemniej jednak para królewska obserwowała zmagania uczestników turnieju z honorowych miejsc na trybunach. Anna Boleyn nie miała pojęcia że 1 maja będzie jej ostatnim dniem spędzonym na wolności, i że za kilka dni straci głowę.

Wbrew pozorom, uroczystości pierwszomajowe były dalekie od beztroskiego świętowania. Zarówno król i królowa mieli swoje powody do smutku i rozgoryczenia. Rok 1536 zaczął się dla nich pomyślnie – zmarła Katarzyna Aragońska, czyniąc tym samym Annę Boleyn jedyną królową i małżonką Heryka VIII, a małą Elżbietę jedyną księżniczką. Otworzyły się także możliwości pokoju z Cesarzem. Jednak styczeń zakończył się tragicznie ; 24 doszło do wypadku w którym Król o mało nie zginął, a 29 Królowa Anna Boleyn poroniła dziecko którego się spodziewała. Poronienie pozostawiło swój ślad nie tylko w psychice, ale także i w fizycznym wyglądzie Królowej, która była zmęczona i prawdopodobnie pogrążona w depresji. Dwa tygodnie zajęło jej powrócenie do zdrowia po poronieniu. W tym czasie Henryk VIII przenosił się do różnych zamków, pozostawiając Annę samą.

Szczegółowy opis kwietnia 1536 r. znajdziecie w tym artykule. Przypomnę tylko niektóre z wydarzeń, które mogły irytować Annę ;

http://www.anne-boleyn.com/?p=1100

http://www.anne-boleyn.com/?p=1114

- kłótnia z Tomaszem Cromwell’em o cel reformacji – jej zdaniem peiniądze z rozwiązanych opactw powinny trafić na cele charytatywne i edukacyjne, podczas gdy Cromwell wykorzystywał je aby uczynić Króla ‘najbogatszym księciem w Europie’ lecz sam miał z tego pieniężne korzyści ;

- warunki Cesarza ; Henrykowi VIII zależało na pokoju z Cesarzem bardziej niż na ugodzie z Francją ; jednak Karol V postawił dość ostre warunki co zdenerowowało Króla ; pragnął aby to księżniczka Maria została uznana za następczynię tronu. Anna Boleyn była poirytowana, gdyż oczekiwała że Cesarz w końcu uzna ją za Królową ; cesarski ambasador Eustachy Chapuys niejako uznał ją za królową gdy wychodziła wraz z Henrykiem z kaplicy królewskiej, w dniu 18 kwietnia 1536

- Przyznanie Orderu Podwiązki Sir Nicolasowi Carewe ; 23 kwietnia 1536 odbyło się przyznanie prestiżowego Orderu Podwiązki. Niekwestionowanym liderem pośród wszystkich kandydatów był brat Królowej, Jerzy Boleyn, jednak Order trafił do Sir Nicolasa Carewe, przyjaciela rodziny Jane Seymour, a zarazem wroga Boleynów ;

- Kłótnia z Norrisem i Smeatonem ; niefortunna wymiana zdań pomiędzy Królową a jej dworzanami.

- Problemy osobiste ; utrata dziecka w styczniu stawiała Annę w kruchej pozycji. Królowa zmagała się nie tylko z fizycznymi skutkami poronienia ale także, a może przede wszystkim, psychicznymi. Dodatkowo martwiła się stanem zdrowia swej matki, która była chora.

Anna Boleyn nie wiedziała, że jej nadworny muzyk Mark Smeaton, którego tak niedawno skarciła, został aresztowany i poddany ciężkim torturom. Smeaton nie przyznał się od razu ; dopiero po kilku godzinach męki przyznał iż cudzołożył z Królową. Co miał na myśli? Fakt że przyznał się dopiero po kilku godzinach, świadczy o tym iż nie miał nic na sumieniu, być może sądził że tortury nie będę tak bolesne i gdy oprawcy zauważą że jest niewinny, zaprzestaną. Jednak torturowano go aż do puntku krytycznego, w którym ból był nie do zniesienia, i muzyk ostatceznie przyznał się do zarzucanych mu czynów. Otworzyło to drogę Cromwellowi do działania.

Według Nicolasa Sandera, katolika przebywającego na wygnaniu za czasów Elżbiety Tudor, podczas turnienieju, jeden z uczestników otrzymał od Anny Boleyn chusteczkę, którą otarł swoją twarz. Źróło nie podaje dokładnie który to z mężczyzn jednak przyjęto że był to Sir Henryk Norris. Znając jednak zaciekłość Sandera w pisaniu kłamstw na temat Anny Boleyn, można przypuszczać że również ta historia była zmyślona (podobnie jak informacje o deformacjach na ciele Anny, oraz ‘bezkształtnej masie ciała’  czyli dziecku które umarło 29 stycznia 1536 r.).

Podczas turnieju pierwszomajowego, przybył posłaniec z wiadomością dla Króla. Po reakcji Henryka VIII możemy się jedynie domyślać, iż chodziło o wyznanie winy Smeatona. Król ruszył z miejsca i dał znak swemu słudze Henrykowi Norrisowi, aby mu towarzyszył. To był dzień w którym Henryk VIII widział swą żonę po raz ostatni.

Podczas jedngodzinnej podróży konnej Henryk VIII zarzucił Norrisowi że jest kochankiem Anny Boleyn. Norris sotro zaprotestował, jednak Król nie dał się ubłagać. Zaproponwał mu wolność jeżeli Norris przyzna się do cudzołóstwa, jednak do niczego takiego nie doszło. Wkrótce Skarbik Szkatuły Królewskiej, a zarazem jego bliski przyjaciel, został aresztowany.

A więc dwóch mężczyzn zostało aresztowanych i oskarżonych o cudzołóstwo z Królową Anglii. A co z samą Anną? Cóż, ona prawdopodobnie nie spodziewała się że następnego dnia zostanie aresztowana i osadzona w Tower, choć prawdopodobnie czuła ze zagraża jej coś złego. Kilka dni wcześnie, 26 kwietnia, poprosiła swego kapelana, 32-letniego wówczas Mateusza Parkera, aby zaopiekował się Elżbietą jeżeli cokolwiek złego jej się stanie. Anna miała zapewne przeczucie że wokół niej dzieje się coś niedobrego.

Już jutro kolejny artykuł.