Styczeń 1535: Bankiet z Admirałem Francuskim

Zapewne pamiętacie słynną scenę z serialu ‘’Dynastia Tudorów’’ (2.06) kiedy podczas bankietu na cześć Francuskiego Admirała, Anna Boleyn wybucha histerycznym śmiechem na widok Henrka VIII uwodzącego pewną damę. Sytuacja ta wydarzyła się naprawdę, jednak data przysporzyła nieco problemów.

Autor biografii Anny, profesor Eriv Ives podał że bankiet miał miejsce 1 grudnia 1533 r. Elizabeth Norton z kolei datuje to wydarzenie na styczeń 1535 r. Sprawdzając pierwotne źródła, faktycznie trzeba przyznać rację Elizabeth Norton – a wszystko dzięki Ambasadorowi Karola V, Chapuys’owi.

Eustace Chapuys opisał bankiet i zachowanie Anny z wielką dokładnością – Anna Boleyn wybuchła ‘niekontrolowanym śmiechem’ co wprowadziło Francuza w konsternację.

‘’Admirał zmarszczył brwi’’ czytamy w relacji Chapuys’a, ‘’po czym odparł, ‘a cóż to, madame, czyżby śmiała się Pani moim kosztem?’. (Anna) usprawiedliwiła się tłumacząc, że król udał się by sprowadzić sekretarza by ją poznał, lecz w międzyczasie król spotkał pewną damę i kompletnie zapomniał o całej sprawie’’.

‘’Nie wiem, czy wymówka usatysfakcjonowała Admirała’’ dodał kąśliwie Chapuys, twierdząc że zarówno król jak i dama z którą spędzał czas, byli bardzo rozczarowani złym humorem Admirała.

Elizabeth Norton w książce “Jane Seymour: Henry VIII’s True Love” stwierdziła, że możliwe jest iż damą z którą rozmawiał król, była Jane Seymour, chociaż nie ma na to dowodów.

Anna Boleyn wiedziała jak ważne jest zachowanie królewskich względów i na pewno czuła się bezsilna obserwując jak jej mąż zabawia się z kolejnymi damami dworu, biorąc je jako metresy. Cała sytuacja doprowadziła nieomal do skandalu na skalę światową, ale na szczęście incydent udało się pomyślnie załagodzić, chociaż Admirał Francji był wyraźnie zażenowany i urażony.

Na tym przykładzie widać, że Anna Boleyn potrafiła być lekkomyślna, chociaż moim zdaniem zdradzała symptomy załamania nerwowego (zapewne pamiętacie jej histeryczne zachowanie w Tower, kiedy raz się śmiała a raz płakała). Brak męskiego potomka i mnóstwo wrogów na dworze królewskim na pewno spędzały Annie sen z powiek.

Źródła:

“The Life And Death of Anne Boleyn”, Eric Ives

 “Jane Seymour: Henry VIII’s True Love”, Elizabeth Norton

 Letters and Papers, Foreign and Domestic, Henry VIII, Volume 8: January-July 1535:

http://www.british-history.ac.uk/report.aspx?compid=75521

You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.
2 Responses
  1. Magdalena says:

    Według mnie Anna miała załamanie nerwowe. Dużą część życia poświęciła na zostanie żoną Henryka, a ten ją zdradzał. Ciekawa jestem co psychiatra powiedziałby na ten temat.

  2. Sylwia says:

    Dziękuję za komentarze :-) Na pewno Anna była podłamana sytuacją, ale jak tak zastanowić się głębiej, to ona dość często miewała takie wybuchy. Być może chciała wszystko wokół kontrolować i dlatego tak zareagowała?

Leave a Reply to Sylwia Click here to cancel reply.

XHTML: You can use these tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>

*

  • Language

  • Archives

    • 2018 (2)
    • 2017 (8)
    • 2016 (7)
    • 2014 (2)
    • 2013 (9)
    • 2012 (22)
    • 2011 (70)
    • 2010 (9)
  • Newsletter

  • Facebook

  • Currently Reading

    ISBN:  9781848945371