Katarzyna Aragońska jako Maria Magdalena, obraz powstał w latach jej młodości, Michael Sittow

W tym dniu w histrorii, w nocy z 15 na 16 grudnia 1485 r. urodziła się Katarzyna Aragońska, pierwsza żona Henryka VIII, oraz matka Marii Tudor, pierwszej kobiety na tronie angielskim która zdołała utrzymać władzę jako królowa. Katarzyna urodziła się jako Księżniczka Hiszpańska, córka dwojga panujących władców – Izabelli Kastylijskiej i Ferdynanda Aragońskiego.

Imię

Najmłodsza córka 34-letniej wówczas Izabelli otrzymała imię po Katarzynie Lancaster, babce królowej. Co prawda znane jest angielskie imię – Catherine (Katarzyna) lecz w dzieciństwie Katarzynę nazywaną Cataliną (hiszpańska wersja tego imienia).

Pochodzenie

Jako córka dwóch panujących monarchów, slawnych w całej Europie, księżniczka Katarzyna była jedną z najlepiej urodzonych księżniczek w ówczesnym świecie. Izabella Kastylijska była spokrewniona z Janem z Gandawy (ur.24.06.1340,zm.02.1399), synem Króla Anglii Edwarda III.

Życie w Hiszpanii

Katarzyna Aragońska spędziła w Hiszpanii 15 lat swojego życia. Dorastała pod czujnym okiem kochającej lecz również wymagającej matki. Izabella wpajała swoim dzieciom wiele zasad, uczyła je jak mają się zachowywać, sprawowała również pieczę nad ich edukacją. Katarzyna uczyła się łaciny, greki, prawa cywilnego i kanonicznego, historii, heraldyki i genelaogii. Poza tym ćwiczyła również typowo kobiece zajęcia takie jak haftowanie, szycie, koronkarstwo oraz muzykę, taniec i rysunek. To właśnie od matki przejęła zwyczaj szycia koszul swojemu przyszłemu mężowi, Henrykowi VIII.

Izabella Kstylijska, matka Katarzyny, wywarła ogromny wpływ na życie księżniczki

Izabella dbała nie tylko o wyśmienitą edukację swoich córek, ale przede wszystkim uczyła je pobożności oraz szacunku dla męża. Ferdynand, ojciec Katarzyny, miewał kochanki, ale pomimo tego Izabella darzyła go uznaniem i szacunkiem, zamykając oczy na jego wybryki. To właśnie przykład matki pomógł Katarzynie trwać jako posłuszna żona przy Henryku, nie bacząc na jego miłostki. Antonia Fraser tak pisze o Izabelli Kastylijskiej :

‘Mogła być oburzona czy zazdrosna jak zwykła kobieta, ale nigdy nie sądziłaby, że kochanka może stać się żoną. Dla Izabeli i jej córek było to nie do pomyślenia.’

Jak okazało się po kilku latach, kochanka mogła i została żoną i królową – młoda i ambitna Anna Boleyn zajęła miejsce uwielbianej królowej Katarzyny Aragońskiej zarówno w sercu Henryka, jak i na tronie Anglii.

Plany małżeńskie i życie w Anglii

Ojciec Katarzyny, Ferdynand Aragoński, zaplanował każdy szczegół przyszłości jego najmłodszej córki. Postanowił wydać ją za Księcia Walii, Artura, syna nowego władcy Anglii, Henryka VII Tudora. Henryk VII objął tron po zwycięskiej bitwie pod Bosworth, w sierpniu 1485 roku. Zawarł on małżeństwo z Eżbietą York, łącząc w ten sposób dwa potężne rody. Co ciekawe, sama Katarzyna Aragońska miała większe prawo do tronu angielskiego aniżeli Henryk VII. On bowiem szczycił się iż jest potomkiem wspomnianego na początku artykułu Jana z Gandawy, z jego związku z kochanką Katarzyną Swynford. Katarzyna Aragońska natomiast była spokrewniona z Janem z Gandawy dwukrotnie – była potomkinią jego dwóch żon.

Wkrótce zaledwie dwuletnia Katarzyna została oficjalnie uznana jako przyszła żona niespełna rocznego Artura. Dla nowego angielskiego króla perspektywa przyszłego małżeństwa jego syna i hiszpańskiej księżniczki wydawała się niezwykle korzystna. W końcu Hiszpania była potężnym mocarstwem, którego lękali się przeciwnicy. W Hiszpanii jednak opinie były podzielone – Henryk VII był nowym monarchą, którego władza wyrosła na słabym gruncie, a Anglicy byli uznawani za okrutnych. Wydanie księżniczki za Anglika nie wywoływalo więc takiego entuzjazmu w Hiszpanii, jak w Anglii. Pomimo iż od zaręczyn do ślubu w tamtym świecie była jeszcze długa droga (zaręczyny nie stanowiły gwarancji iż w przyszłości ślub się odbędzie), Katarzyna i Artur pobrali się 14 listopada 1501 roku.

Tak oto zaczęła się wielka przygoda 16-o letniej wówczas Księżnej Walii, Katarzyny Aragońskiej. Nie dane było jej cieszyć się swoim małżeństwiem, bowiem zaledwie 6 miesięcy po slubie Książę Artur zmarł, pozostawiając Katarzynę wdową, z niepewnością spoglądającą w przyszłość. Minęło kilka lat zanim ta młoda kobieta dowiedziała się jaki los ją czeka. Lata cierpień i niepewności zakończyły się w 1509 r. kiedy to po raz drugi wyszła za mąż – tym razem za brata Artura, Henryka. Oboje zostali koronowani jako Król i Królowa Anglii kilka dni po slubie. Czy byli szczęśliwym małżeństwem? Jak Katarzyna poradzila sobie z rolą Królowej? Artykuł o życiu Katarzyny Aragońskiej z Henrykiem VIII znajdziesz w dziale 6 żon Henryka VIII.