Philippa Gregory   - Biała Królowa

“Gregory potrafi tak poprowadzić swoją opowieść, dodając domieszkę suspensu i intrygi, że czytelnik pozostaje pod jej wrażeniem od pierwszej do ostatniej strony”.  Times Record News

“Przemawiające do wyobraźni opisy i dialogi przenoszą czytelnika w labirynt klaustrofobicznych korytarzy i wspaniałych komnat królewskiego pałacu”.  The Times

“Wielkie brawa dla autorki za jej niesłychaną zdolność łączenia niepodważalnych faktów z absolutną fikcją, opartą jednakowoż na faktach, na znajomości tej krwawej i przerażającej epoki oraz ludzkiej natury. Literatura i życie w jednym”. Liz Smith, New York Post.

We wrześniu 2010 roku nakładem wydawnictwa Książnica, ukazała się ‘Biała Królowa’ autorstwa Philippy Gregory, pisarki okrzykniętej mianem ‘królowej powieści historycznych’. Philippa Gregory ma na koncie kilkanaście powieści historycznych, wśród których można wymienić takie tytuły jak ‘Kochanice Króla’ (powieść zekranizowana dwukrotnie ; w 2003 ukazał się film telewizyjny, a w 2008 r. Pojawiła się hollywoodzka ekranizacja), ‘Wieczna Księżniczka’ czy ‘Kochanek Dziewicy’.

 ‘Biała Królowa’ to pierwsza powieść z serii ‘Wojny Kuzynów’ osadzonych w realiach wojny która do historii przeszła pod nazwą ‘Wojny Dwóch Róż’ (1455-1485), w której zwróciły się przeciwko sobie szlacheckie domy Yorków i Lancasterów. Główną bohaterką i narratorką powieści jest młoda i słynąca z olśniewającej urody Elżbieta Woodville, córka Jakobiny Luksemburskiej i Ryszarda Woodville’a, pierwsza ‘kobieta z ludu’ która poślubiła panującego monarchę, króla Edwarda IV Yorka. Małżeństwo spotkało się z niezadowoleniem doradców króla – młody Edward na przekór wszystkim, zamiast umocnić swoją pozycję na tronie angielskim poprzez ożenek dla korzyści politycznych, pod wpływem miłości podjął decyzję o poślubieniu kobiety starszej od niego o pięć lat, w dodatku wdowy z dwoma synami. Pojawiły się spekulacje że Elżbieta uwiodła Edwarda używając czarów, i niestety te oskarżenia plamiły jej imię aż do śmierci. Elżbieta mająca liczną rodzinę, zadbała o ożenek braci i sióstr z członkami najznamienitszych i najszlachetniejszych angielskich rodów, czym skierowała na siebie nienawiść całego dworu. Oskarżenia o nepotyzm jednak nie martwiły Elżbiety, która umacniała swą pozycję na tronie rodząc Edwardowi IV kolejne dzieci.

Amazon Description : ”Brother turns on brother to win the ultimate prize, the throne of England, in this dazzling account of the wars of the Plantagenets. They are the claimants and kings who ruled England before the Tudors, and now Philippa Gregory brings them to life through the dramatic and intimate stories of the secret players: the indomitable women, starting with Elizabeth Woodville, the White Queen.

The White Queen tells the story of a woman of extraordinary beauty and ambition who, catching the eye of the newly crowned boy king, marries him in secret and ascends to royalty. While Elizabeth rises to the demands of her exalted position and fights for the success of her family, her two sons become central figures in a mystery that has confounded historians for centuries: the missing princes in the Tower of London whose fate is still unknown. From her uniquely qualified perspective, Philippa Gregory explores this most famous unsolved mystery of English history, informed by impeccable research and framed by her inimitable storytelling skills.”

The main character in Philipa Gregory’s novel ‘The White Queen’ is Elizabeth Woodville, queen consort of Edward IV York and mother of the Princes in the Tower. Villified by her contemporaries, Elizabeth Woodville was often portrayed as grasping and power-hungry queen consort, an enchantress who manipulated young king into marriage not only with her undeniable beauty but also by magic skills.

Elżbieta Woodville należy do kontrowersyjnych postaci historycznych– często posądzana o to, że poślubiła króla dla własnych samolubnych korzyści a nie z miłości, w czasach w których żyła padła ofiarą oskarżeń o czary i nadmierną ambicję. Na kartach ‘Białej Królowej’ Elżbieta Woodville została ukazana jako sympatyczna i ciepła postać, kobieta z krwi i kości,która znalazła się nagle w centrum intyrg. Pisarka nadała powieści charakter pamiętnika, w którym Elżbieta opisuje swoje przeżycia i emocje które nią targały w poszczególnych momentach życia. Elżbieta Woodville z powieści Philippy Gregory to kobieta niezwykle inteligentna, ze zdolnością trzeźwej oceny sytuacji, a do tego nie pozbawiona humoru. Ale Elżbieta Woodville to przede wszystkim matka i żona – jej relacje z dziećmi są niezwykle poruszające, a małżeństwo z królem zgodne, oparte bardziej na obopólnej fascynacji charakterami niż wyglądem. Postać matki Elżbiety – Jakobiny Luksemburskiej, pojawia się w najtrudniejszych momentach życia królowej, niosąc Elżbiecie ulgę i kojąc jej nerwy związane ze zmiennymi kolejami losu.

Elżbieta Woodville

Chociaż Elżbieta Woodville wiele zyskała nakładając koronę, również wiele straciła. Wielu członków jej rodziny zginęło w wyniszczającej wojnie, padając ofiarami przebiegłych wrogów czyhających na szansę zagarnięcia tronu. Zmieniające się koleje losu spowodowały, że królowa uodporniła się na ból, ale także zapragnęła wywrzeć zemstę na swoich przeciwnikach.

Ogromną wagę przywiązała Philippa Gregory do wątku Książąt z Tower i ich tajemnicznego zniknięcia – pisarka przedstawiła własną, jakże przekonującą, hipotezę na ten temat i prawdę mówiąc jestem skłonna jej uwierzyć, ale nie zdradzę aby nie zepsuć Wam przyjemności czytania.

Do swojej powieści autorka wplotła wątek sięgający korzeniami do folklorystycznych wierzeń  – przodkinią Elżbiety Woodville była wodna boginka Meluzyna, któtrej historia przewija się na kartach ‘Białej Królowej’ , ale moim zdaniem wątek ten był niepotrzebny. Co prawda zarówno Elżbieta jak i jej matka zostały oskarżone o paranie się czarami – co Philippa Gregory zwinnie wykorzystała wprowadzając do powieści mityczną Meluzynę – to jednak zarzuty o czary nie zostały poparte dowodami dlatego można smiało stwierdzić, że były to spekulacje mające na celu doprowadzenie do śmierci niewygodnej królowej i jej rodziny.

Philippa Gregory sama przyznała, że życie Elżbiety Woodville wykraczało daleko poza ramy jej bujnej wyobraźni, dlatego powieść w większość składa się z faktów uzupełnionych fikcją literacką, i tutaj nalezy przyznać rację. Pomimo że nie wszystkie powieści Philippy Gregory są zgodne z historią – fani Anny Boleyn zapewne wiedzą, że mam tutaj na myśli oczerniającą Annę powieść ‘Kochanice Króla’ – to jednak ‘Biała Królowa’ jest w większości zgodna z faktami. Historia Elżbiety Woodville jest pełna niedopowiedzeń i tajemnic, tak jak na przykład kwestia zniknięcia ‘Książąt z Tower’ ale to dało pisarce pole do popisu i wolną rękę – Philippa Gregory opisała  własną wizję wydarzeń, popierając ją logicznymi faktami historycznymi .

  Pisarka wspaniale uchwyciła krajobraz pogrążonej w wojnie Anglii, stworzyła niezwykłą główną bohaterkę, barwne postacie drugoplanowe oraz wartką akcję. Nie zabrakło scen batalistycznych, które mnie osobiście jednak nie przekonały , zdecydowanie większą przyjemność czerpałam z opisów emocji Elżbiety, jej relacji z mężem, dziećmi, braćmi i matką.

Mniej więcej w połowie książki poczułam się nieco znużona – uważam, że chwilami Philippa Gregory zbytnio przeciągała opisy krajobrazów czy scen bitewnych, ale nie na tyle żeby te sceny ominąć. Akcja powieści nabrała tempa  z chwilą śmierci króla Edwrda IV – uważam, że ta scena jest jedną z najlepszych w całej książce, nasycona emocjami i po prostu chwytająca za serce.

Przez powieść przewijają się barwne postacie takie jak waleczny król Edward IV który przechodzi metamorfozę i z niefrasobliwego młodzieńca zamienia się w roztropnego mężczyznę, Jakobina Luksemburska która zawsze służy Elżbiecie dobrą radą i wsparciem moralnym, nidgy jednak nie podając gotowych rozwiązań jak na srebrnej tacy , Antoni Woodville – brat Elżbiety, będący uosobieniem najszlachetniejszych cech jakie można spotkać u mężczyzny, człowiek którego pasjami były podróże, nauka , poezja i muzyka, Ryszard III – który , zawsze niepozorny i cichy, po śmierci brata nagle bezprawnie sięga po koronę, niecny hrabia Warwick zwany ‘Twórcą Królów’ który odwróciwszy się od Edwarda IV staje przeciwko niemu wspierając jego brata Jerzego, chciwego księcia Clarence. Do tego pojawia się galeria mniej ważnych postaci, ale nie mniej barwnych i interesujących.

Jak już wspomniałam na początku, ‘Biała Królowa’ jest pierwszą powieścią z serii powieści osadzonych pdczas burzliwej Wojny Dwóch Róż, pisarka już zapowiedziała kolejne części opowiadajace o kobietach żyjących w tamtym okresie. Ukazała się już ‘Czerwona Królowa’ (również po polsku) opowiadająca historię Małgorzaty Beaufort – matki Henryka VII Tudora, oraz ‘Lady of the Rivers’ (jeszcze nie została przetłumaczona) o Jakobinie Luksemburskiej, matce Elżbiety Woodville. W tej serii zapowiedzianej są jeszcze dwie powieści ; ‘The Kingsmaker Daughters’ o córkach hrabiego Warwick’a zwanego ‘Twórcą Królów’, oraz ‘The White Princess’ o Elżbiecie York, córce Elżbiety Woodville i matce Henryka VIII.

Philippa Gregory po raz kolejny udowodniła, że jest mistrzynią swojego gatunku – z gracją i kunsztem potrafi opisać dosłownie wszystko, począwszy od krajobrazów, wnętrz pałaców i zamków, poprzez opisy materiałów sukien, aż do wewnętrznych rozterek opisywanych bohaterów. Nie da się nie poczuć sympatii do Elżbiety Woodville, zwłaszcza w momentach gdy cierpiała po stracie ukochanych dzieci, lub gdy drżała o życie męża.  Dzięki zywym opisom postaci i wydarzeń, miałam wrażenie że uczestniczę w życiu Elżbiety Woodville, czując jej radość, smutek, cierpienie i nadzieję. Polecam tę książkę wszystkim fanom twórczości Philippy Gregory, również tym którzy znają historię Elżbiety Woodville jedynie w ogólnym zarysie.

Moja ocena : 9/10

Ciekawią mnie też Wasze opinie, podzielcie się

In Philippa Gregory’s novel Eliazbeth Woodville is portrayed as strong and passionate woman who simply fell in love with young king Edward IV. She was the first commoner (the second one was Anne Boleyn) to become Queen consort of England. Elizabeth was considered beautiful so it is no wonder that king Edward IV fell in love with her. The tradition says that Elizabeth heard that the king was hunting in Whittelwood Forest ans she waited under the Oak tree with her two sons from first marriage. After her husband’s death Elizabeth found herself in a difficult financial position so her goal was to ask king for help. And when he rode by she threw herself at his feet and Edward fell in love with her.

In the beggining Edward IV did not plan to marry Elizabeth Woodville. He wanted her simply as his mistress, but she did not agreed and the king married her in a great secret and just like this Elizabeth found herself in the middle of Cousin’s war called Wars of the Roses.

Philippa Gregory created an extraordinary and likeable main character. I felt sympathy for Elizabeth Woodville from the beggining till the end of the novel ; Philippa Gregory writes well and her book was very absorbing. I like Philippa Gregory’s explanation of disappearance of ‘the Princes in the Tower’ but I will not reveal it here.

I didn’t like the supernatural side of Elizabeth’s story – Melusina was not very convincing character. Moreover I think that accusations of magic against Elizabeth were untrue and produced by Elizabeth’s enemies so I don’t see the reason why in Philippa Gregory’s novel both Elizabeth and her mother were portrayed as using supernatural powers.

‘The White Queen’ is the first novel in ‘Cousins of War’ series and I do recommend it to everyone. It is a great story, quite historicaly accurate.