Elżbieta York i Henryk VII

W tym dniu w historii, 18 stycznia 1486 r. Henryk VII i Elżbieta York zawarli związek małżeński, dając tym samym początek nowej dynastii na tronie angielskim – dynastii Tudorów. Małżeństwo połączyło dwa rody – Yorków i Lancasterów, kończąc tym samym trzydziestoletnią Wojnę Dwóch Róż.
Pomimo iż małżeństwo było zwarte wyłącznie z politycznych względów, Henryk i Elżbieta byli szczęśliwym i kochającym się małżeństwem. Doczekali się razem siedmiorga dzieci :

1. Artur, Książę Walii (20.09.1486-2.04.1502)
2. Małgorzata Tudor, Królowa Szkocjii (28.11.1489-18.10.1541)
3. Henryk VIII, Król Anglii (28.06.1491-28.01.1547)
4. Elżbieta Tudor (2.07. 1492 – 14.09.1495)
5. Maria Tudor, Królowa Francjii (28.03.1496-25.09.1533)
6. Edmund Tudor, Książę Somerset (21.02.1499-19.06.1500)
7. Katarzyna Tudor (urodziła się i zmarła 2.02.1503)

Królowa Elżbieta uchodziła za typową piękność swej epoki – miała bladą cerę, blond włosy i niebieskie oczy. Była również troskliwą i opiekuńczą żoną i matką, pozostawała jednak w cieniu swej teściowej Margaret Beaufort. Oboje Hneryk i Elżbieta pokładali nadzieję w najstarszym synu Arturze, jako przyszłym królu Anglii. Nadali mu na imię Artur na cześć legendarnego Króla Camelotu, aby unaocznić, że ich syn odbuduje potęgę Anglii. Niestety, nieoczekiwana śmierć piętnastoletniego nastepcy tronu wprawiła ich w rozpacz.

Elżbieta York zmarła w 11 lutego 1503 r. w wyniku gorączki poporodowej, 9 dni po narodzinach córki Katarzyny, która zmarła w dniu narodzin. Król Henryk VII pogrążył się w rozpaczy po śmierci ukochanej żony, rozważał jednak możliwość kolejnego małżeństwa i posiadania dzieci (jego plany obejmowały m.in. poślubienie wdowy po synu, młodej hiszpańskiej księżniczki Katarzyny Aragońskiej, lub jej siostry Joanny Kastylijskiej zwanej Szaloną).

Henryk VII zmarł 21 kwietnia 1509 r. na zamku Richmond, pozostawiając jako swego następcę Henryka VIII, który w wieku siedemnastu lat objął tron i rządził przez 38 lat.