W niedzielę 1 września 1532 r., na zamku w Windsorze odbyła się ceremonia nadania Annie Boleyn tytułu szlacheckiego. Ubrana w suknię z purpurowego szkarłatu obszytą gronostajem oraz „uginając się pod drogimi klejnotami”, Anna podążała w kierunku króla w towarzystwie księżnej Rutland i Derby oraz Marii Howard, przyszłej żony Henryka Fitzroya, która niosła aksamitny płaszcz i koronę markizy. Czarne, rozpuszczone włosy Anny przykuły uwagę weneckiego ambasadora który zantował, że „włosy opadały jej na ramiona”. Od roku 1527, kiedy to Henryk VIII postanowił rozwieść się z Katarzyną Aragońską, Anna Boleyn mieszkała na dworze we własnych komnatach, pozwalając Henrykowi VIII na publiczne pieszczoty i pocałunki. Postronni obserwatorzy już dawno uznali, że Anna była królewską metresą w dosłownym znaczeniu tego słowa; a oto podczas tego uroczystego dnia, Anna rozpuściła włosy, sygnalizując światu, że nadal była dziewicą.

U boku Henryka VIII stali Książęta Norfolk (wuj Anny, Tomasz Howard) i Suffolk (przyjaciel Henryka i jednocześnie jego szwagier). Cały dwór, z wyjątkiem królewskiej siostry, zebrał się aby uczestniczyć w tym wydarzeniu, obecny był także francuski ambasador. Anna Boleyn uklękła przed królem, podczas gdy Stephen Gardiner odczytał patent nadający jej i jej potomkom tytuł Markizy Pembroke. Następnie Henryk VIII nałożył Annie płaszcz i koronę symbolizujące jej nowy status społeczny oraz patent gwarantujący jej dochód w  wysokości 1,000 funtów rocznie. Anna podziękowała królowi i wycofała się do swych prywatnych komnat, natomiast Henryk VIII udał się do kaplicy na nabożeństwo, podczas którego Henryk VIII i Franciszek I (reprezentowany przez swego ambasadora) przyrzekli sobie współpracę pokojową. Po nabożeństwie wszyscy udali się na wspaniały bankiet.

Patent nadania tytułu

Uroczystość miała dwa cele; pierwszym było ratyfikowanie pokoju pomiędzy Anglią a Francją przed planowanym spotkaniem Henryka VIII i Franciszka I w Calais. Co do drugiego, historycy nie są do końca zgodni. Niektórzy sądzą, że celem było nadanie Annie tytułu szacheckiego przed wyjazdem do Calais, aby mogła ona zostać przedstawiona Franciszkowi I jako przyszła małżonka Henryka VIII. Inni z kolei twierdzą, że tytuł szlachecki miał wynagrodzić Annie lata wyczekiwania na rozwód oraz zabezpieczyć jej przyszłość na wypadek, gdyby rozwód jednak nie doszedł do skutku. Dziwne sformułowanie patentu nadania markizatu zdaje się potwierdzać tą ostatnią opcję: zwyczaj w takich patentach zaznaczano, że tytuł przechodzi na dzieci z prawowitego małżeństwa, jednak przy patencie Anny Boleyn pominęto formę ‘synów poczętych w obrębie prawowitego małżeństwa’ umożliwiając dziedziczenie tytułu nawet przez nieślubnych synów Anny Boleyn,  gdyby takich doczekała się z Henrykiem VIII.

Mitem jest natomiast, że Anna nosiła tytuł męski. To prawda, że kobietom nie nadawano tytułów szlacheckich – to mężczyźni mogli takie tytuły otrzymywać a ich żony ich używać. Przypadek Anny stanowił odstępstwo od reguły, ale Anna zawsze posługiwała się tytułem ‘Markizy Pembroke’ a nie ‘Markiza Pembroke’.

  © Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tego artykułu nie może zostać umieszczona na innych serwisach, bez uprzedniej zgody Autorki.